संवादाची भूक

कोणत्याही व्यक्तीला असते संवादाची भूक, अगदी जख्खड म्हातारयाला पण वाटतं कुणीतरी आपल्याशी दोन शब्द बोलावेत, अजुन धड चालता येत नसलेल्या बाळाला देखिल गरज वाटते रडून आपली भावना व्यक्त करण्याची, इतकंच काय पण ज्यांना बोलता येत नाही असे लोक देखिल हातवारयांच्या सहाय्याने करतातच की ही भूक पूर्ण...

Cast Away मधे नाही का Tom Hanks सोबत म्हणून त्याच्या vollyball ला विल्सन करत...

अगदी आदिम काळापासुनची गरज आहे ही आपली, म्हणून तर भाषेचा शोध लागला...

मी पण बोलतो, अगदी फार फार बोलतो... अगदी अनोळखी लोकांशी देखिल बोलतो, माझी मुलगी मला नेहमी ओरडत असते, म्हणते बाबा तू असा पटकन कसं काय कुणालाही मित्र करून घेतोस, एवढा पटकन एखाद्यावर विश्वास टाकणं बरं नाही, जरा वेळ घ्यावा एखाद्याशी मैत्री करायच्या आधी, घाई काय आहे. ती स्वताला introvert म्हणवते, म्हणते मला नाही ओपन उप होता येत पटकन... मग मी हसतो, कारण मला माहित आहे हे तिचे खोटे Excueses माझ्यासमोर नाही चालत, ती स्वताला कितीही introvert दाखवत असली तरी ती खरी तशी नाहीये, खरया तिला कुणी ओळखू नये म्हणून स्वतच स्वताला लपवत फिरते...

...आणि तसच पहायला गेल तर मी तरी अजुन काय करतो, बोलघेवडेपणाच्या कपड्यांखाली माझ्यातला एकाकी मी लपवून ठेवतो, कुणीही माझ्या  स्वला धक्का लावू नये म्हणून एक वेगळाच मी त्यांच्या समोर उभा करतो त्यांना देखिल त्याच्याशी खेळताना बरं वाटतं आणि मला खरा मी सुखरूप असल्याचं समाधान...